Wadudu (beestjes)
Door: Veronique
Blijf op de hoogte en volg Veronique
19 December 2009 | Tanzania, Turiani
Na de omschrijving van een alledaagse dag (inclusief vogelspin) wil ik jullie nog even mededelen dat ik de laatste weken werkelijk TE vaak geteisterd ben door heel vreselijk enge insecten! Voor jullie beeldvorming; Insecten hebben hier een andere lading dan in Holland, ze zijn hier namelijk 3x zo groot en hebben tentakels, haren of overdreven veel poten.. Zoals jullie weten was ik in de eerste maanden al bang voor gecco’s en hagedisachtige beesten, mijn ontmoetingen van de laatste week vallen daarbij in het niet.
Ik begin steeds meer het idee te krijgen dat ik werkelijk een sensor voor die dieren ontwikkelt heb, ik signaleer de eerder genoemde gedrochten bij de meest kleine beweging al..
First of all, toen ik vorige week in Dar in een restaurant zat, keek Judith ineens verschrikt onder de tafel.. Op dat zelfde moment voelde ik ineens iets heel snel over mijn voet gaan, waarna Judith (enigszins te laat!) riep: Véro, er loopt een muis onder de tafel!!
Uiteraard zat ik tegen die tijd al met mijn gehele lichaam bovenop de stoel, op de uitkijk waar dat gedrocht gebleven was…Ineens zag ik daar achter onze tafel een HUGE rat verschijnen!! Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dat dier zo dichtbij heb laten komen en jullie begrijpen vast dat ik daar geen moment meer rustig gezeten heb..
Daarbij moeten wij er altijd op voorbereid zijn dat wanneer wij ons maaltje aan tafel nuttigen, er elk moment heel hard rennende termieten over de tafel kunnen paraderen.. Zij hebben zich letterlijk IN de tafel gevestigd en rennen af en toe verdwaald langs onze boterhammen.. Ook niet erg ontspannen moet ik zeggen.
Vervolgens zat ik enkele weken geleden ’s avonds met Maartje in de woonkamer toen we ineens iets door de kamer zagen vliegen! Maartje keek eerst nog ontspannen op en melde dat het maar een vlinder was, maar ik vond het toch wel heel erg lijken op een vleermuis.. Uiteraard vreesde ik door die veronderstelling voor mijn leven, aangezien die dieren rabbies bij zich kunnen dragen, waartegen ik niet ingeënt ben.. Een maand geleden had ik juist het verhaal gehoord dat er een Nederlandse co studente aan overleden was toen ze terugkwam uit de tropen.. Niet echt geruststellend dus, het kwam er uiteindelijk op uit dat Maartje en ik volledig verstopt in onze kleren heel hard aan het gillen waren om hulp aangezien dat dier roekeloos in haarspeldbochten door de ruimte scheerde.. Louise hoorde ons alarm buiten en kwam heel rustig binnengewandeld, totdat wij haar melden dat er een vleermuis rondvloog! Ze stond binnen een fractie van een seconde verstijft achter een kast.. Inmiddels was dat dier nog wilder gaan razen, (waarschijnlijk volledig ontregeld door ons harde gegil)
Uiteindelijk heeft Maartje haar moed verzameld en de achterdeur opengegooid waarna onze bijna dood ervaring gelukkig voorbij was..
Ten slotte hebben wij hier de laatste weken (waarschijnlijk door het regenseizoen) zo’n
grote plaag IN huis aangetroffen van een kruising van een kakkerlak, een sprinkhaan en een buitenaards wezen.. Voor al die enge gevallen hebben wij in Morogoro al een spuitbus gif ingeslagen die vaak goed van pas komt, maar toch meer gebaseerd is op insecten zoals jullie die kennen in Holland.. Dat resulteert dan vaak in toch maar spuiten, gillend wegrennen, terugrennen, erop slaan, wederom heel hard wegrennen en hopen dat het dier zijn attack niet overleeft heeft.. Mama Mariam, onze huishoudster, moet altijd erg om ons lachen en gaat die dieren zonder enige vorm van angst te lijf! (respect)
Al deze enge schepsels zorgen ervoor dat ik de laatste tijd dus zeker niet ontspannen ga douchen of naar de wc toe loop, aangezien ik nooit weet wat ik in die hokjes tegenkom.. Wanneer de stroom weer eens uitgevallen is en het ook nog eens nacht is wordt het nog een level enger. Mijn multifunctionele klamboe kan ik op die momenten toch erg waarderen..
Volgende week is het al kerst, mijn kerstgevoel is in deze hitte alleen ver te zoeken.. Dan gaan we naar de uitbundige kerstmis en gezellig ´dineren´ bij dorpsvrienden. Met oud en nieuw vertoeven we op een tropisch strand bij Dar, dus fijne vooruitzichten!
Nog 4 weken werken en dan is mijn stage hier alweer ten einde.
Ik wens jullie allemaal heel gezellige kerstdagen en een knallend nieuwjaar!
(Niet te veel oliebollen eten, dat doe ik ook niet ;)
Veel liefs!
Ik begin steeds meer het idee te krijgen dat ik werkelijk een sensor voor die dieren ontwikkelt heb, ik signaleer de eerder genoemde gedrochten bij de meest kleine beweging al..
First of all, toen ik vorige week in Dar in een restaurant zat, keek Judith ineens verschrikt onder de tafel.. Op dat zelfde moment voelde ik ineens iets heel snel over mijn voet gaan, waarna Judith (enigszins te laat!) riep: Véro, er loopt een muis onder de tafel!!
Uiteraard zat ik tegen die tijd al met mijn gehele lichaam bovenop de stoel, op de uitkijk waar dat gedrocht gebleven was…Ineens zag ik daar achter onze tafel een HUGE rat verschijnen!! Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dat dier zo dichtbij heb laten komen en jullie begrijpen vast dat ik daar geen moment meer rustig gezeten heb..
Daarbij moeten wij er altijd op voorbereid zijn dat wanneer wij ons maaltje aan tafel nuttigen, er elk moment heel hard rennende termieten over de tafel kunnen paraderen.. Zij hebben zich letterlijk IN de tafel gevestigd en rennen af en toe verdwaald langs onze boterhammen.. Ook niet erg ontspannen moet ik zeggen.
Vervolgens zat ik enkele weken geleden ’s avonds met Maartje in de woonkamer toen we ineens iets door de kamer zagen vliegen! Maartje keek eerst nog ontspannen op en melde dat het maar een vlinder was, maar ik vond het toch wel heel erg lijken op een vleermuis.. Uiteraard vreesde ik door die veronderstelling voor mijn leven, aangezien die dieren rabbies bij zich kunnen dragen, waartegen ik niet ingeënt ben.. Een maand geleden had ik juist het verhaal gehoord dat er een Nederlandse co studente aan overleden was toen ze terugkwam uit de tropen.. Niet echt geruststellend dus, het kwam er uiteindelijk op uit dat Maartje en ik volledig verstopt in onze kleren heel hard aan het gillen waren om hulp aangezien dat dier roekeloos in haarspeldbochten door de ruimte scheerde.. Louise hoorde ons alarm buiten en kwam heel rustig binnengewandeld, totdat wij haar melden dat er een vleermuis rondvloog! Ze stond binnen een fractie van een seconde verstijft achter een kast.. Inmiddels was dat dier nog wilder gaan razen, (waarschijnlijk volledig ontregeld door ons harde gegil)
Uiteindelijk heeft Maartje haar moed verzameld en de achterdeur opengegooid waarna onze bijna dood ervaring gelukkig voorbij was..
Ten slotte hebben wij hier de laatste weken (waarschijnlijk door het regenseizoen) zo’n
grote plaag IN huis aangetroffen van een kruising van een kakkerlak, een sprinkhaan en een buitenaards wezen.. Voor al die enge gevallen hebben wij in Morogoro al een spuitbus gif ingeslagen die vaak goed van pas komt, maar toch meer gebaseerd is op insecten zoals jullie die kennen in Holland.. Dat resulteert dan vaak in toch maar spuiten, gillend wegrennen, terugrennen, erop slaan, wederom heel hard wegrennen en hopen dat het dier zijn attack niet overleeft heeft.. Mama Mariam, onze huishoudster, moet altijd erg om ons lachen en gaat die dieren zonder enige vorm van angst te lijf! (respect)
Al deze enge schepsels zorgen ervoor dat ik de laatste tijd dus zeker niet ontspannen ga douchen of naar de wc toe loop, aangezien ik nooit weet wat ik in die hokjes tegenkom.. Wanneer de stroom weer eens uitgevallen is en het ook nog eens nacht is wordt het nog een level enger. Mijn multifunctionele klamboe kan ik op die momenten toch erg waarderen..
Volgende week is het al kerst, mijn kerstgevoel is in deze hitte alleen ver te zoeken.. Dan gaan we naar de uitbundige kerstmis en gezellig ´dineren´ bij dorpsvrienden. Met oud en nieuw vertoeven we op een tropisch strand bij Dar, dus fijne vooruitzichten!
Nog 4 weken werken en dan is mijn stage hier alweer ten einde.
Ik wens jullie allemaal heel gezellige kerstdagen en een knallend nieuwjaar!
(Niet te veel oliebollen eten, dat doe ik ook niet ;)
Veel liefs!
-
19 December 2009 - 11:24
Maartje:
Mooie teksten, heel herkenbaar!! Wij gaan zo een nieuwe wadudu spray kopen! Kus ons -
19 December 2009 - 12:01
Bryan:
Hahaha, brrrrrrrrrrrrrrr ik krijg er de kriebels van! ;) En niet alleen omdat het hier -honderddertig onder nul is haha.
Ik leeef met je mee ;)
liefs! -
19 December 2009 - 14:02
Madre:
Lieve Vero,
Wat een prachtig verhaal over die enge dieren; we hebben er smakelijk om moeten lachen ! Ik zou er ook vreselijk bang voor zijn hoor. Wat gaat het alweer snel met je stage, voor je het weet ben je weer thuis. Nog heel veel plezier de komende tijd !!
Groetjes en veel liefs,
Madre -
19 December 2009 - 14:22
Padre:
Mooi soort! Einmalig .... je bent een mooi product. Genieten maar weer "kleine" babycatcher! Love you! Groeten aan de rest.
Have fun! -
19 December 2009 - 15:39
Yoop:
OOoohh Vero!! Die diieeren!! Hahah, daar hou je heus niet van! Heb absoluut met je te doen!
Gelukkig maakt de rest wat je allemaal meemaakt het weer goed ;-)
Knuffels uit Hong Kong!! -
19 December 2009 - 23:14
Annemiek:
Hey veronique!
Wat een geweldige verhalen weer! Brr, al die beestjes! Krijg bijna de neiging om even snel onder mijn bureau te kijken of er niks engs onder zit.. Maar ik vertrouw er maar op dat mijn katten alles wat kruipt, springt of vliegt wel vangen voordat het mij lastig komt vallen! (helpende gedachte!) Dus nog maar vier weken werken! Dat gaat snel! Kan me voorstellen dat het moeilijk is een kerstgevoel te krijgen met die warmte daar! Dan lukt het hier beter, in Groningen ligt zo'n 30 cm sneeuw! Erg mooi!(al zou ik liever in de zon zitten nu..)
Verder gaan we as dinsdag verhuizen naar Smilde, het gaat nu echt gebeuren! Ik ben benieuwd.. Kom maar eens kijken als je weer terug bent! Maar eerst nog lekker genieten van alle avonturen daar! Ik verwacht nog een paar mooie updates op de site voordat je terug komt!!
En nog bedankt voor je mooie kaart! Erg leuk! Hij heeft een mooi plekje gekregen op kantoor!
Have fun! -
19 December 2009 - 23:22
Annemiek:
P.s. hoe was Zanzibar?! -
20 December 2009 - 00:39
Armanda:
haha! leuk geschreven, zat echt te lachen hier! klinkt allemaal ook erg bekend, ik ben ook bang voor alle enge insecten etc hier, verwacht een slang onder elke steen, bang voor haaien in de oceaan etc etc. good to be a dutchie, wij hebben geen enge gevaarlijke beesten in nederland haha. fijne kerst alvast!! xx -
21 December 2009 - 09:19
Marijke:
:-) Vero; vanaf dag 1 de wadudu-koningin!! Jeetje, heb zo'n gek gevoel van binnen... ben JALOERS!(op zon, Turiani, watoto, Kipepeo, niet op de wadudu hoor!) Heel veel liefs en busu Marijke -
21 December 2009 - 15:19
Eline:
Terwijl ik dit aan het lezen was, had ik het vreselijk met je te doen!! En tegelijkertijd kreeg ik allemaal flashback van onze Vero..crying out for help omdat ze ´DIIIEEREN´ ziet.. ('die dieren zijn heeeeeeeel gevaarlijk!'), hahaha!
Blijven sprayen Vero! :D
(zelfs hier krijg een flashback bij met taferelen in de stacaravan in Harrie..hahaha!!) -
21 December 2009 - 18:09
Jolien:
Wat een geweldig verhaal toch weer!:-) oeee en die beesten, hahaha dat is zeker minder véro! Maarja, je zal het ermee moeten doen...! Heeel veel plezier nog, de tijd vliegt he! Ik ben net terug uit Denemarken (bij Judith langsgeweest) die komt deze week weer naar NL, nou.. jij bent (gelukkig) ook zo weer terug!!!
Liefs!!! -
22 December 2009 - 22:41
Oma Eilander:
lieve veronique
wat lief van je om een kerstgroet te sturen.
ik kan mij voorstellen dat je daar een heel andere Kerst beleefd.
in iedergeval toch een fijn kerst en een feestlijk oud en nieuwjaar
veel liefs opa en oma eilander -
24 December 2009 - 11:31
Christine:
Oh Veronique, heb nog meer respect gekregen voor je!! Oh al die beesten, brr.. Ik en een collega die je ook heel goed kent, waren laatst al geheel van slag toen we, op kantoor, allerlei (nep) spinnen vonden. (in het schemer leken ze net echt). Was een halloween grapje van onze collega's! Ik zin nog steeds op wraak!
Ik hoop dat je de laatste weken maar weinig wadudu's gaat zien en nog veel baby's mag vangen. Wens je hele fijne feestdagen en als je weer terug bent kom es een keer langs in ons nieuwe huisje in Smilde! -
24 December 2009 - 18:55
De Buurtjes:
Hoi Veronique,
Je maakt wel erg veel mee,die beesten niks voor mij.
Je staat in de stentor met Louise en dr...leuk dat er bezoek komt.Fijne kerstdagen en de beste wensen voor 2010.werkze en geniet nog.lieve groeten Dries,judith en Connie -
25 December 2009 - 15:25
Jolanda:
wat een leuk verhaal over de ENGE beesten, moest er erg om lachen.
fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar gewenst van ons.
groetjes, mannes jolanda edwin karen luuc en inge -
26 December 2009 - 16:58
Ingrid Tijssen:
Hallo Veronique,
Heb je collumn met kippenvel gelezen.
Al zie ik jullie reacties zo voor me,ik kan er wel om lachen.
Maar je kunt inderdaad niet voorzichtig genoeg zijn.
Ik neem aan dat ik je kan bellen,als je weer thuis bent en ik een spin ontwaart heb ergens in mijn omgeving. :-)
groetjes Ingrid -
03 Januari 2010 - 10:58
Annemiek:
Hey Veroninque!
GELUKKIG NIEUWJAAR!!
Heb je leuke feestdagen gehad daar in het verre Tanzania?? Lijkt me wel geweldig om oud & nieuw op een tropisch strand te vieren! Wij zitten wederom in de sneeuw, ik ben er nu zooo klaar mee!! Wil ook zon en 30 graden! ;-)
Geniet van je laaste stage weken en daarna nog even van je welverdiende rust in dat mooie land!
Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
