Masai - Reisverslag uit Turiani, Tanzania van Veronique Eilander - WaarBenJij.nu Masai - Reisverslag uit Turiani, Tanzania van Veronique Eilander - WaarBenJij.nu

Masai

Door: Veronique

Blijf op de hoogte en volg Veronique

17 November 2009 | Tanzania, Turiani


Een groot deel van de patiënten in het ziekenhuis bestaat uit leden van de Masai-stam. (Zo’n 20%)
Masai vrouwen zijn over het algemeen wat eigenzinnig en hebben er veelal geen behoefte aan om tips tijdens de bevalling in achting te nemen.. Zo besloot een patiënt laatst een kwartier voor baring abrupt dat het tijd was voor een wandeling. Dit was trouwens niet de eerste keer, ik zie wel vaker hoogzwangere vrouwen rennen over het terrein. Waarschijnlijk doen ze dit omdat hun bibi (oma) of hun duka la dawa (‘locale medicijnman’) gehoord hebben, dat dit bevorderlijk zou moeten zijn.
Deze actie werd (in deze acute vorm tijdens baring) door de nurses zeker niet geapprecieerd, wat het gevolg had dat deze masai vrouw weer met een klap op haar bed gedrukt werd en toegeschreeuwd werd dat ze moest blijven liggen..
Ja, inderdaad, niet te geloven natuurlijk deze taferelen. Het gehele idee van klant (patiënt) is koning schijnen ze dan ook niet te kennen.
Ik probeer de boel in die wat opvliegende emoties van zowel nurses als patiënten wat te sussen, haha, voor zover dat mogelijk is! Dat komt er op neer dat ik af en toe even meld dat het slaan en het duwen met het grote gewicht van de nurses (soms zelfs twee!) vaak niet bevorderlijk is..

Ik heb het nog altijd erg naar mijn zin op de maternity, eigenlijk loopt alles daar op rolletjes. Drukke en mindere drukke tijden wisselen elkaar af, waardoor ik al heel veel baby’s ter wereld gebracht heb, maar ook al mijn hele boek (Praktische Verloskunde) volledig door heb kunnen nemen. Daardoor hoef ik de nurses niet meer acuut te roepen als ik zie dat een baby gaat worden, omdat ik nu zelf vaak weet wat te doen.
Laatst kwam ik op de afdeling en zag ik in de files dat er de gehele nacht geen enkele ontsluiting was gemeten bij de bevallende mama’s. (inderdaad, luiheid)
Dus ik wilde hier natuurlijk gelijk mee beginnen en meette bij mijn eerste patiënte volledige ontsluiting. Ik pakte snel handschoenen en een schort, vertelde de moeder dat ze mocht gaan persen en een kwartier later, na het verwijderen van de navelstreng rond zijn nek, had ik een gillende baby in mijn handen.:) Dat gaf absoluut een kick om dat volledig alleen te kunnen!
De nurses willen me de laatste tijd zo’n beetje alles alleen laten doen, omdat ik er nu een paar maanden ben. Daarbij moet ik ook absoluut op mijn strepen staan, ze vragen me vaak genoeg of ik bijvoorbeeld een perineum ruptuur niet even wil hechten.. Hmm..nee, daar begin ik niet aan. Over zoveel dingen wil ik eerst meer theorie hebben gehad, dus doe ik dat soort dingen uiteraard niet. Ik kan echt niet wachten om in september met Verloskunde te beginnen!

Vorige week is een stagebegeleider uit Groningen een paar dagen in Turiani geweest om te kijken hoe het er met onze stage voor staat en om het ziekenhuis te laten zien. Erg fijn als er iemand komt die op dezelfde manier naar dingen kijkt als wij. Door dit bezoek zijn we zelfs tot een scriptie-onderwerp gekomen voor het laatste halfjaar, als ik weer in Nederland ben!

Mijn bezigheden de laatste week zijn te vinden in het volgende bericht!

  • 17 November 2009 - 09:13

    Gar:

    Jij leert zoveel!! Super goed! Denk dat je daar echt wel voorsprong mee hebt, behalve natuurlijk al die primitieve manieren van die nurses:P
    Fijn dat je stagebegeleider er was! Ben benieuwd naar je striptie-onderwerp:)
    xxx

  • 17 November 2009 - 09:13

    Gar:

    Jij leert zoveel!! Super goed! Denk dat je daar echt wel voorsprong mee hebt, behalve natuurlijk al die primitieve manieren van die nurses:P
    Fijn dat je stagebegeleider er was! Ben benieuwd naar je striptie-onderwerp:)
    xxx

  • 17 November 2009 - 17:30

    Yoop:

    Véro! Niet te geloven hoe zelfstandig je al te werk gaat!:-O Jij hebt die hele opleiding verloskunde straks al niet eens meer nodig :p
    Als ze je nu nog niet aannemen, weet ik het ook niet meer!
    Love ya! xx Yoop

  • 18 November 2009 - 15:01

    Betsie De Wilde:

    wat mooooi om je verhalen te lezen en foto,s te zien een schitterende ervaring die halen ze je nooit meer af veronique nog een hele goede tijd en lieve groetjes

  • 18 November 2009 - 23:02

    Johan Van De Beek:

    hoi veronique,
    wat ben ik onder de indruk, met wat je daar allemaal doet. helemaal super. heb bewondering voor je.
    groetjes johan

  • 22 November 2009 - 15:56

    E-line:

    Vero-nike, ik ben meunig trots op je!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Tanzania, Turiani

Tanzania, Turiani Hospital :)

Recente Reisverslagen:

22 Januari 2010

Final update!

19 December 2009

Wadudu (beestjes)

19 December 2009

Alledaagse dag!

17 November 2009

Kreupel!

17 November 2009

Masai
Veronique

Stage in Regensburg!!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 343
Totaal aantal bezoekers 46495

Voorgaande reizen:

03 September 2009 - 11 Februari 2010

Tanzania, Turiani Hospital :)

07 September 2007 - 01 Februari 2008

Stage zuid-Duitsland

Landen bezocht: