Habari rafiki kiholanzi!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Veronique
07 September 2009 | Tanzania, Dar es Salaam
Hoi lieverds op het thuisfront!
Na het altijd nare afscheid nemen van jullie in de dagen voor vertrek, was het vrijdag eindelijk zo ver! Om 16.50 vertrokken we in het vliegtuig richting Cairo, waar we om 20:30 waren. We hadden daar een redelijk korte overstaptijd, waardoor we heel hard moesten rennen tussen al die burka’s op het vliegveld door. ;-) Wat een andere wereld daar al. Het vliegveld was daar wel supermooi, alles glimt je tegemoet :)
Toen we in het vliegtuig richting Dar kwamen, kwamen we erachter dat maar 50 mensen aan boord gingen. Dat betekende dus een rij stoelen voor ieder zodat we heel fijn konden slapen! Geregeld kwam er een steward langs om ons eten/drinken te brengen, dus we konden voor de laatste paar uur nog genieten van alle westerse luxe.
Onze verblijfsvergunning was geregeld door een Tanzaniaan, wie ons ook zou ophalen van het vliegveld. Toen we aankwamen was hij helaas nog niet aanwezig..Maargoed, we hadden ons voorbereid op (afrikaans) wachten, dus dat hij er nog niet was, was te verwachten. Na gebeld en gewacht te hebben kwam hij met de residence permits, waarvan er 1 miste! Ja, zeiden ze ‘die hebben we niet dus is er ergens iets fout gegaan’. Dus toen voor Anne maar weer allerlei formaliteiten geregeld, waarna we na een uur eindelijk door de gate konden om onze bagage op te halen. Bleek onze bagage op Cairo achtergelaten te zijn!
Dit alles was rond 6 uur s ochtends, dus je kunt wel nagaan dat we allemaal niet erg helder waren ;) Na weer veel papieren te moeten invullen over onze bagage kregen we een vergoeding voor een hostel, waar we tot zondag konden verblijven. (wachtend op onze bagage)
Dit alles betekende dus dat we niet op vrijdag in Turiani kwamen, maar waarschijnlijk pas zondag. Gelukkig begeleidde de Tanzaniaan; Melchior ons die dag naar een hostel. Hij had een busje geregeld en eenmaal van het vliegveld af was het een choas buiten!
- Toeterende auto’s CONTINU!
- Overal mensen lopend om de auto om van alles te verkopen, van kranten tot kleding en van opladers tot fruit!
- Langs de weg overal schoenenpoets en voedselkraampjes.
- Fietsen, volledig afgeladen met een meter hoog opgestapelde eieren, fruit enz. Niet te geloven dat ze daar hun evenwicht op kunnen bewaren!
- Hier en daar zie je Masai lopen, in die felgekleurde kleden. Baby’s in doeken op de rug van hun moeder, heel lief!
We zijn hier met z’n zessen een behoorlijke bezienswaardigheid. Iedereen roept Jambo! Omdat het overduidelijk is dat we toeristen zijn. Dan is het juist mooi om in het swahili terug te groeten met Habari, dat verwachten ze namelijk helemaal niet. Ze zijn helemaal enthousiast als je een paar zinnetjes Swahili zegt, dus dat is motiverend om hier hard te gaan studeren :)
Eergisteren liepen we voor allerlei regeldingen zoals de ambassade/immigration office en de bank door de stad achter Melchior aan en het is echt moeilijk om je aandacht er goed bij te houden. Het is hier ZO druk! Daarbij komt dat het ook nog eens snoeiheet was in Dar! Ik hoop dat ik snel geacclimatiseerd ben ;)
Na alle regeldingen hadden we tijd om nog even op een terras aan zee te gaan zitten. Dan krijg je echt het Afrika gevoel! Fijne palmbomen om je heen, uit een (overdreven lang) flesje cola drinken swahili muziek op de achtergrond en uitzicht op een wit strandje, wat wil je nog meer?
De indruk die ik van de stad heb na deze paar dagen is (voor zover ik heb gezien) dat de mensen heel zelfverzekerd zijn en er allemaal zo netjes mogelijk proberen uit te zien. Ze hebben allemaal nette schone kleding aan en verzorgen zichzelf volgens mij goed. Toch wel weer tegenstrijdig als je weet dat ze niet veel geld te besteden hebben. Ik voel me hier niet bedreigd in de zin van dat ik bestolen kan worden, maar we moeten wel overal ons best doen om zoveel mogelijk af te dingen. Vooral in Dar es salaam was dat nogal vermoeiend!
Gisteren hebben we waren we dus nog steeds in Dar en konden we na verblijf in een hotel eindelijk onze bagage ophalen. Toen zijn Judith en ik gelijk doorgereisd richting Turiani en de andere 4 studenten naar Kabanga (meer richting noorden)
Het volgende bericht gaat over Turiani!
Na het altijd nare afscheid nemen van jullie in de dagen voor vertrek, was het vrijdag eindelijk zo ver! Om 16.50 vertrokken we in het vliegtuig richting Cairo, waar we om 20:30 waren. We hadden daar een redelijk korte overstaptijd, waardoor we heel hard moesten rennen tussen al die burka’s op het vliegveld door. ;-) Wat een andere wereld daar al. Het vliegveld was daar wel supermooi, alles glimt je tegemoet :)
Toen we in het vliegtuig richting Dar kwamen, kwamen we erachter dat maar 50 mensen aan boord gingen. Dat betekende dus een rij stoelen voor ieder zodat we heel fijn konden slapen! Geregeld kwam er een steward langs om ons eten/drinken te brengen, dus we konden voor de laatste paar uur nog genieten van alle westerse luxe.
Onze verblijfsvergunning was geregeld door een Tanzaniaan, wie ons ook zou ophalen van het vliegveld. Toen we aankwamen was hij helaas nog niet aanwezig..Maargoed, we hadden ons voorbereid op (afrikaans) wachten, dus dat hij er nog niet was, was te verwachten. Na gebeld en gewacht te hebben kwam hij met de residence permits, waarvan er 1 miste! Ja, zeiden ze ‘die hebben we niet dus is er ergens iets fout gegaan’. Dus toen voor Anne maar weer allerlei formaliteiten geregeld, waarna we na een uur eindelijk door de gate konden om onze bagage op te halen. Bleek onze bagage op Cairo achtergelaten te zijn!
Dit alles was rond 6 uur s ochtends, dus je kunt wel nagaan dat we allemaal niet erg helder waren ;) Na weer veel papieren te moeten invullen over onze bagage kregen we een vergoeding voor een hostel, waar we tot zondag konden verblijven. (wachtend op onze bagage)
Dit alles betekende dus dat we niet op vrijdag in Turiani kwamen, maar waarschijnlijk pas zondag. Gelukkig begeleidde de Tanzaniaan; Melchior ons die dag naar een hostel. Hij had een busje geregeld en eenmaal van het vliegveld af was het een choas buiten!
- Toeterende auto’s CONTINU!
- Overal mensen lopend om de auto om van alles te verkopen, van kranten tot kleding en van opladers tot fruit!
- Langs de weg overal schoenenpoets en voedselkraampjes.
- Fietsen, volledig afgeladen met een meter hoog opgestapelde eieren, fruit enz. Niet te geloven dat ze daar hun evenwicht op kunnen bewaren!
- Hier en daar zie je Masai lopen, in die felgekleurde kleden. Baby’s in doeken op de rug van hun moeder, heel lief!
We zijn hier met z’n zessen een behoorlijke bezienswaardigheid. Iedereen roept Jambo! Omdat het overduidelijk is dat we toeristen zijn. Dan is het juist mooi om in het swahili terug te groeten met Habari, dat verwachten ze namelijk helemaal niet. Ze zijn helemaal enthousiast als je een paar zinnetjes Swahili zegt, dus dat is motiverend om hier hard te gaan studeren :)
Eergisteren liepen we voor allerlei regeldingen zoals de ambassade/immigration office en de bank door de stad achter Melchior aan en het is echt moeilijk om je aandacht er goed bij te houden. Het is hier ZO druk! Daarbij komt dat het ook nog eens snoeiheet was in Dar! Ik hoop dat ik snel geacclimatiseerd ben ;)
Na alle regeldingen hadden we tijd om nog even op een terras aan zee te gaan zitten. Dan krijg je echt het Afrika gevoel! Fijne palmbomen om je heen, uit een (overdreven lang) flesje cola drinken swahili muziek op de achtergrond en uitzicht op een wit strandje, wat wil je nog meer?
De indruk die ik van de stad heb na deze paar dagen is (voor zover ik heb gezien) dat de mensen heel zelfverzekerd zijn en er allemaal zo netjes mogelijk proberen uit te zien. Ze hebben allemaal nette schone kleding aan en verzorgen zichzelf volgens mij goed. Toch wel weer tegenstrijdig als je weet dat ze niet veel geld te besteden hebben. Ik voel me hier niet bedreigd in de zin van dat ik bestolen kan worden, maar we moeten wel overal ons best doen om zoveel mogelijk af te dingen. Vooral in Dar es salaam was dat nogal vermoeiend!
Gisteren hebben we waren we dus nog steeds in Dar en konden we na verblijf in een hotel eindelijk onze bagage ophalen. Toen zijn Judith en ik gelijk doorgereisd richting Turiani en de andere 4 studenten naar Kabanga (meer richting noorden)
Het volgende bericht gaat over Turiani!
-
07 September 2009 - 12:57
E-line:
Oohh te mooi om dit allemaal te lezen! Ik zie het helemaal voor me!! haha! Enig deze Afrikaanse taferelen. Ik hoop inderdaad voor je dat je snel zal acclimatiseren, die snoeihete praktijken zijn zwaar voor onze Vero;)
Liefs! -
07 September 2009 - 12:57
E-line:
Oohh te mooi om dit allemaal te lezen! Ik zie het helemaal voor me!! haha! Enig deze Afrikaanse taferelen. Ik hoop inderdaad voor je dat je snel zal acclimatiseren, die snoeihete praktijken zijn zwaar voor onze Vero;)
Liefs! -
07 September 2009 - 14:12
Gar:
Je hebt dus al mooi kennis gemaakt met Afrikaanse tijden, heel mooi! Gelukkig was je al gewend na Milaan aan toeterende auto's dus dat scheelt weer;)
Als je het echt veel te heet hebt snuiter, parkeer jezelf dan maar achter een boom. Dat kun je!
xx -
07 September 2009 - 16:52
Padre&Madre:
Je bent al lekker aan het wennen. Dat maakt het voor ons ook weer makkelijker. Fijn dat je je plek gevonden hebt. 't Is weer wat moois die verhalen. Hahaha mooi en vermakelijk. Geniet ervan. D'r zit al bijna weer een week op! ;-) Groetjes daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
